Dlaczego powieki opadają?
Tak jak na wszystkie tkanki i narządy w organizmie, proces starzenia się ma wpływ również na naszą skórę. Wraz z wiekiem skóra traci swoją jędrność i elastyczność, tym samym uwidaczniając coraz to większe niedoskonałości. W przeciwieństwie do innych organów, na skórze zmiany te stają się z wiekiem widoczne. Pojawiają się one już pod koniec drugiej lub na początku trzeciej dekady życia. Jako rezultat ruchów twarzy, które są często powtarzane, tworzą się pierwsze zmarszczki mimiczne: pofałdowania od śmiechu, głębsze bruzdy na czole oraz „kurze łapki”. Z biegiem lat produkcja kolagenu i elastyny, głównych białek budujących skórę, ulega zmniejszeniu - skóra traci napięcie, staje się obwisła. Jednym z najbardziej wrażliwych obszarów, na którym upływający czas najwcześniej odciska piętno, jest okolica oka. Skóra w tym miejscu jest szczególnie delikatna, bardzo cienka i wrażliwa na działanie czynników zewnętrznych, co powoduje, że starzeje się ona dwa razy szybciej niż skóra innych partii twarzy czy ciała. Dermatochalasis będące wtórnym efektem nadmiaru zwiotczałej skóry dotyczy prawie wszystkich osób wkraczających w pewien przedział wiekowy. Występowanie nadmiaru zwiotczałej skóry obserwuje się częściej w obrębie powiek górnych, w mniejszym zakresie również w obrębie powiek dolnych. Zmiany te występują obustronnie, czasami asymetrycznie. Ujawniają się najczęściej u osób w wieku powyżej 45 r.ż. Niekiedy ich występowanie obserwuje się również u osób młodszych.
Gdy z wiekiem sprężystość i elastyczność skóry spada, okolice oczu przestają wyglądać tak dobrze jak kiedyś. Dawne smukłe i piękne powieki pod wpływem wiotczenia tkanek oraz gromadzenia tłuszczu zaczynają opadać. Godzi to nie tylko w funkcje wzrokowe i estetykę oczu, ale również wyraz twarzy. Wydaje się ona wtedy starsza, smutna i zmęczona.
Blefaroplastyka pozwala odwrócić te niekorzystne dla zdrowia i urody skutki fizjologicznego starzenia się. Poprzez chirurgiczny lifting powiek przywraca spojrzeniu dawny blask, a twarzy – promienny wygląd. Jest to zabieg chirurgiczny umożliwiający odmłodzenie okolicy oczu o kilka a kilkanaście lat.
Jakie efekty daje blefaroplastyka? Dlaczego warto ją wykonać?
Blefaroplastyka – chirurgiczna korekcja powiek jest jedyną metodą pozwalającą uzyskać spektakularny oraz trwały efekt odmłodzenia okolicy oka. Dzięki chirurgii plastycznej powiek możemy nie tylko usunąć nadmiar skóry, ale także tkanki tłuszczowej, a przy okazji dokonać korekcji mięśnia okrężnego oka. Takie kompleksowe działanie unosi powieki oraz pięknie otwiera i uwydatnia oko, dzięki czemu spojrzenie nabiera świeżości a twarz staje się wyraźnie odmłodzona i rozpromieniona. Ponadto, likwidując nadmiar wiotkiej skóry powiek oraz przepukliny tłuszczowe, przywraca swobodę widzenia. Jednym słowem blefaroplastyka poprawia wygląd, samoocenę i samopoczucie.
Efekty wykonanego zabiegu korekcji powiek górnych lub dolnych są długotrwałe, możemy się nimi cieszyć przez kilkanaście lat. Plusem plastyki powiek jest zarówno krótki, łagodny i bezbolesny czas zabiegu jak i brak potrzeby hospitalizacji oraz krótki okres rekonwalescencji – po operacji można szybko wrócić do wykonywania codziennych czynności oraz aktywności zawodowej. Rezultaty zabiegu, tj. korekcja kształtu powiek i odmłodzenie wyglądu są widoczne po 6 tygodniach. Ze względu na pozytywne aspekty korekcji powiek zabiegi są wykonywane zarówno przez osoby starsze jak i w wieku średnim.
Jakie są wskazania do blefaroplastyki?
Wskazaniem do plastyki powiek jest przede wszystkim wiotkość i nadmiar skóry w obrębie powiek oraz przepukliny tłuszczowe, które tworzą się na skutek zwiotczenia przegrody oczodołowej, które w przypadku powiek dolnych określane są jako „worki pod oczami”.
W przypadku występowania izolowanej przepukliny tłuszczu około gałkowego tzw. worki pod oczami lub cienie pod oczami (podkreślona dolina łez) bez obecności nadmiaru wiotkiej skóry, można wykonać jedynie korekcję tych przepuklin bez redukcji skóry, a co za tym idzie bez powstania blizny. Najczęściej taki stan ma miejsce u osób młodych, u których dochodzi jedynie do uwypuklenia tłuszczu okołogałkowego, a skóra powieki jest napięta bez zmarszczek.
Kto kwalifikuje się do zabiegu?
Kandydatami do chirurgicznej korekcji powiek są zarówno kobiety jak i mężczyźni, pragnący pozbyć się problemu wiotkiej skóry powiek i odzyskać młodszy wygląd (wskazania kosmetyczne) lub przywrócić szersze pole widzenia (wskazania medyczne). Do zabiegu kwalifikują się osoby w różnym wieku, ponieważ problemy z powiekami mogą dotyczyć zarówno osób starszych w wyniku utraty sprężystości skóry i osłabienia siły mięśni powiek jak również osób młodych ze względu na uwarunkowania genetyczne czy w wyniku niekorzystnego wpływu środowiska np. nadmiernej ekspozycji skóry na słońce. Większość pacjentów korzystających z tego typu korekcji to osoby po 35 roku życia.
Jakie są przeciwwskazania do blefaroplastyki?
obecność ognisk czynnego zakażenia w organizmie np. przeziębiania, zmian okołozębowych, ropnych stanów zapalnych na skórze twarzy, opryszczki,
zaburzenia hematologiczne (skazy naczyniowe, ciężka niedokrwistość),
przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych ( Xarelto, Pradaxa, Warfin, Sintrom), leki tego typu powinny zostać odstawione na dwa tygodnie przed operacją. W przypadku przeciwwskazania do odstawienia leku przeciwzakrzepowego należy zgłosić ten fakt lekarzowi, w większości przypadków istnieje możliwość zastosowania w okresie okołozabiegowym leków przeciwkrzepliwych, umożliwiających bezpieczne przeprowadzenie zabiegu, np.: preparatów heparyny drobnocząsteczkowej – Clexane we właściwej dla danego Pacjenta dawce.
zaostrzenie lub rozchwiania przewlekłych chorób ogólnoustrojowych, takich jak: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, choroby nerek lub wątroby,
aktywna choroba nowotworowa (w trakcie chemioterapii, radioterapii, immunosupresji itp.),
czynne choroby autoimmunologiczne lub endokrynologiczne
ciąża, karmienie piersią oraz okres tuż przed lub w trakcie trwania miesiączki,
uczulenia na leki znieczulające ( np. lignocaina, bupiwakaina),
nieprawidłowe wyniki zleconych badań.
Jak przebiega zabieg?
Plastyka powiek górnych
Zabieg wykonywany jest na sali operacyjnej i rozpoczyna się od umycia i obłożenia pola operacyjnego. Następnie chirurg, za pomocą zmywalnego pisaka (markera) wyznacza zakres zabiegu, rysując linie cięć na skórze. Dolna linia cięcia, w przypadku plastyki powiek górnych, przebiega około 1 cm powyżej linii rzęs, w tak zwanej bruździe powiekowej, dzięki czemu blizna po operacji jest niewidoczna. Położenie górnej linii cięcia, a tym samym określenie zakresu wycięcia luźnej skóry, wyznacza się ujmując skórę powieki pęsetką w fałd w takim zakresie aby nie spowodować otwarcia szpary powiekowej. Górna i dolna linia cięcia łączą się ze sobą od strony nosa ponad kącikiem przyśrodkowym oka, w części bocznej około 1 cm za kącikiem bocznym. W tej okolicy blizna również jest niewidoczna dzięki umieszczeniu linii cięć w zmarszczkach mimicznych – „kurzych łapkach”. Aby poprawić komfort podczas operacji do worka spojówkowego podawane są krople znieczulające a następnie pod powieki wkładane specjalne osłonki chroniące oko. Następnie za pomocą bardzo cienkiej igły podawane jest znieczulenie nasiękowe w okolicę operowanego obszaru.
Kolejnym etapem zabiegu jest usunięcie w wyznaczonym wcześniej zakresie. U niektórych Pacjentów może być konieczne usunięcie przepuklin tłuszczu oczodołowego oraz uzupełnienie zabiegu o dodatkowe procedury, takie jak skrócenie rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej czy skrócenie mięśnia Müllera. Krwawiące naczynia są precyzyjnie koagulowane – zamykane za pomocą diatermii.
W naszej klinice stosujemy niskotemperaturową diatermię radiofalową (Ellman), pozwalającą uzyskać nieporównywalnie wyższy w stosunku do innych metod koagulacji stopień kontroli precyzji, wszechstronności i bezpieczeństwa zabiegu. Wykorzystanie radiofrekwencji wysokiej częstotliwości (wynoszącej 4,0 MHz) minimalizuje rozprzestrzenianie się ciepła i uszkodzenia tkanek podczas zabiegu, co przekłada się na korzyści kliniczne dla Pacjenta, takie jak zmniejszenie dolegliwości pooperacyjnych, minimalne bliznowacenie, przyspieszone gojenie i lepsze wyniki kosmetyczne.
Ostatnim etapem zabiegu jest zamknięcie rany operacyjnej. Jest ona zaszywana bardzo cienkim szwem śródskórnym lub szwami pojedynczymi a następnie zostaje zabezpieczona specjalistycznymi plastrami (steri-strip).
Plastyka powiek dolnych
Może być wykonana osobno lub łącznie z plastyką powiek górnych. W obu przypadkach najczęściej wymaga wykonania znieczulenia ogólnego. W przypadku korekcji powiek dolnych, etapy zabiegu wykonywane są w analogicznej kolejności jak w plastyce powiek górnych. Różnica polega na lokalizacji cięcia w brzegu podrzęsowym powieki dolnej dzięki czemu blizna również jest niewidoczna. U wybranych Pacjentów w trakcie zabiegu plastyki powiek dolnych wykonywane są dodatkowe, uzupełniające procedury, jak plastyka kąta bocznego czy skrócenie więzadła powiekowego bocznego.
Zabieg rozpoczyna zaznaczenie linii cięć skóry - od strony przyśrodkowej wyznacza się linię cięcia w odległości 2 - 3 mm od linii rzęs, prowadząc ją w pierwszej zmarszczce śmiechowej w stronę boczną z nieznacznym zagięciem linii ku dołowi. Następnie chirurg znieczula operowany obszar poprzez ostrzyknięcie go roztworem środka miejscowo znieczulającego z adrenaliną, której dodatek zmniejsza krwawienie w trakcie zabiegu. Miejscowe znieczulenie nasiękowe podawane jest również podczas zabiegów wykonywanych w analgosedacji. Kolejno następuje uniesienie skóry i mięśnia okrężnego oka z uwidocznieniem przepuklin oczodołowych, które można usunąć lub przenieść, w celu wypełnienia i złagodzenia przejścia między powieką dolną a policzkiem. Podobnie jak w powiece górnej, kluczowa jest dokładna hemostaza (koagulacja) poszczególnych przepuklin tłuszczowych. Często następnym etapem operacji korekcyjnej powiek dolnych jest kantopeksja – podszycie płata skórno-mięśniowego do bocznego brzegu oczodołu, co zwiększa napięcie powieki dolnej oraz zapobiega jej wiotczeniu, odwijaniu i opadaniu. Po określeniu nadmiaru wiotkiej skóry, usuwa się cienki jej pasek z brzegu rany. W przeciwieństwie do powiek górnych, w obrębie powiek dolnych usuwa się bardzo niewielkie ilości skóry, gdyż usunięcie większej ich ilości grozi wystąpieniem odwinięcia powieki (tzw. ektropionu). Ranę następnie zszywa się szwami pojedynczymi lub szwem ciągłym.
Przez spojówkowa korekcja powiek dolnych
Cięcie jest wykonywane od wewnętrznej powierzchni powieki czyli przez spojówkę co nie pozostawia żadnego śladu na zewnętrznej powierzchni powieki. Wykonuje się dostęp do przepukliny tłuszczowej i redukuje jej nadmiar redukując uwypuklenie powieki dolnej. Ten rodzaj zabiegu wykonywany jest u Pacjentów, u których przepukliny tłuszczowe powiek dolnych uwypuklają się, tworząc „worki pod oczami” ale nie ma nadmiaru skóry i nie jest ona wiotka i pomarszczona.
Zabieg korekcji powiek górnych trwa 45 – 60 minut, w przypadku powiek dolnych 60 – 90 minut.
Jak przebiega okres rekonwalescencji po zabiegu?
We wczesnym okresie po zabiegu może być odczuwalny niewielki dyskomfort w obrębie powiek oraz umiarkowany ból, który jednak można kontrolować za pomocą zaleconych, doustnych środków przeciwbólowych. Normalnym następstwem zabiegu jest obrzęk i zasinienie okolicy operowanej, których stopień zależy od indywidualnych predyspozycji Pacjenta. Objawy te jednak szybko ustępują, stają się całkowicie niewidoczne po kilkunastu dniach od operacji. Celem redukcji nasilenia obrzęków i siniaków wskazane jest stosowanie, w ciągu kolejnych dni po zabiegu, zimnych kompresów na okolice powiek, unikanie pochylania się oraz spanie w pozycji z lekko uniesioną głową. W okresie pooperacyjnym może również być odczuwalne uczucie pieczenia i swędzenia oczu dlatego rutynowo po blefaroplastyce zalecane jest stosowanie kropli nawilżających typu „sztuczne łzy”. Powrót do normalnego funkcjonowania i trybu życia możliwy jest już kilka dni po zabiegu. W 5 -7 dobie po operacji zdejmowane są szwy a po około 10 dniach od zabiegu Panie mogą wykonać makijaż. W zależności od indywidualnych cech organizmu, zaróżowienie blizn może utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy. Po tym czasie, blizny spowodowane nacięciami stają się praktycznie niewidoczne.
Jak należy przygotować się do zabiegu?
Przed zabiegiem warto zaszczepić się przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu (WZWB).
Przed zabiegiem należy wykonać następujące badania: morfologia (HGB, HCT, RBC, WBC, PLT); układ krzepnięcia (czas protrombinowy, APTT, INR); antygen HBS, HCV, HIV.
badania należy wykonać nie wcześniej niż 2 tygodnie przed operacją,
oryginały wszystkich badań należy mieć z sobą w dniu zabiegu,
Należy zaprzestać palenia papierosów miesiąc przed zabiegiem i unikać palenia miesiąc po operacji.
Nie pić alkoholu i napojów zawierających kofeinę przez 3 dni przed i po operacji.
W ciągu 14 dni przed zabiegiem nie wykonywać innych zabiegów naruszających ciągłość skóry, np. pilingów, tatuaży, przekłuwania uszu, itp.
W przypadku pojawienia się pierwszych oznak opryszczki, infekcji, przeziębienia należy o nich niezwłoczne poinformowanie Klinikę. Powyższy stan może być przeciwwskazaniem do zabiegu.
Stosowanie leków w okresie przedoperacyjnym
W okresie co najmniej 3 tygodni przed i po operacji należy unikać następujących leków doustnych: leków przeciwkrzepliwych (Aspiryna, leków zawierających kwas salicylowy, stosowanych w grypie/ gorączce, Acard), leków przeciwzapalnych (Piroxicam, Nurofen, Ibuprofen, Voltaren, Ketonal), leków zawierających witaminę E, preparatów zawierających korzeń żeńszenia, imbir, pierwiosnek, czosnek; preparatów zawierających olej z łososia i dorsza, tranu. Powyższe leki wpływając na krzepnięcie krwi zwiększają ryzyko krwawienia śródoperacyjnego oraz powstawania siniaków w okresie pooperacyjnym.
W przypadku przyjmowania suplementów diety należy upewnić się czy nie zaburzają one krzepnięcia krwi. Jeśli mają wpływ na krzepnięcie powinny zostać odstawione 3 tygodnie przed operacją.
W razie dolegliwości bólowych przed zabiegiem można przyjmować: Paracetamol (APAP), Pyralginę, Tramal.
Leki stosowane przewlekle (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, choroby tarczycy) należy przyjmować „normalnie” chyba, że podczas konsultacji przedoperacyjnej zostaną uzgodnione inne zalecenia.
Pacjenci z cienką, „pergaminową” skórą i dużą tendencją do siniaczenia około 7 dni przed zabiegiem mogą przyjmować Rutinoscorbin, Aescin lub Cyclonaminę w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia znacznego zasinienia powiek i obrzęków po zabiegu.
W dniu zabiegu:
Nie pić kawy ani alkoholu (Pacjenci, u których planowany jest zabieg w sedacji nie powinny spożywać alkoholu przez co najmniej 3 dni przed zabiegiem. Wiele leków stosowanych podczas znieczulenia ma szereg niekorzystnych interakcji nawet z niewielkimi dawkami alkoholu).
Jeżeli zabieg będzie wykonywany w znieczuleniu miejscowymi można rano zjeść normalny lekki posiłek. Jeśli zabieg będzie wykonywany w znieczuleniu dożylnym – analgosedacji do kliniki należy zgłosić się na czczo, co oznacza, pozostanie bez jedzenia i picia przez minimum 8 godzin.
Należy przyjąć leki przyjmowane przewlekle chyba, że podczas konsultacji przedoperacyjnej zostały uzgodnione inne zalecenia.
Należy wziąć poranny prysznic z użyciem zwykłych kosmetyków myjących.
Nie należy nakładać makijażu ani balsamów do ciała na okolice gdzie będzie przeprowadzony zabieg.
Nie należy zakładać soczewek kontaktowych ani biżuterii.
Należy założyć wygodne, luźne ubranie rozpinane z przodu.
Jeżeli zabieg dotyczy powiek warto zabrać ze sobą do Kliniki ciemne okulary.
Warto zaopatrzyć się w żelowe kompresy chłodzące – przydadzą się w pierwszym okresie po operacji.
Należy pamiętać o zabraniu ze sobą do Kliniki dokumentu tożsamości i wyników wykonanych badań.
Jak należy postępować po zabiegu?
Po zabiegu operacyjnym plastyki powiek, po około godzinie można opuścić klinikę i wrócić do domu. Powrót do domu powinien odbywać się w towarzystwie i pod opieką osoby dorosłej. Po zabiegu nie jest zalecane samodzielne prowadzenie samochodu - należy zapewnić sobie transport powrotny.
Należy ściśle stosować się do zaleceń lekarza, a w szczególności przestrzegać przyjmowania zaleconych leków, stosować zalecone metody higieny operowanego oka (miejsce rany należy delikatnie przemywać 2 x dziennie preparatem odkażającym np. Octanisept, nie naciągając nadmiernie powieki tak aby rana się nie rozeszła). Niewskazane jest w tym czasie stosowanie żadnych maści i kremów na powieki nie zleconych przez lekarza.
Należy stawiać się na wizyty kontrolne zgodnie z wyznaczonym harmonogramem.
W przypadku nasilonych dolegliwości bólowych lub wystąpienia niepokojących objawów należy pilnie skontaktować się z lekarzem.
Po powrocie do domu, celem zmniejszenia ryzyka wystąpienia zasinień i wybroczyn należy stosować zimne kompresy na powieki. W pierwszej dobie po zabiegu należy stosować zimne okłady. Do wykonania okładów można użyć kompresów żelowych ciepło – zimno (cold pack) lub mrożonego groszku.
Przygotowanie groszku:
Torebkę (450 g) mrożonego groszku podzielić na 2 części, przesypać do woreczków śniadaniowych i luźno zawiązać. Na powieki należy położyć najpierw gazę, a następnie woreczek z groszkiem. Kompresy należy robić co godzinę, utrzymywać przez około 10 -15 min. Rozmrożony groszek należy zamrozić przed ponownym zastosowaniem.
W przypadku wystąpienia dolegliwości bólowych, które zwykle są niewielkie, można stosować jedynie leki przeciwbólowe zlecone przez lekarza (zwykle Paracetamol APAP w dawce do 800 mg na dobę, Pyralginę lub Tramal).
W pierwszych dniach po zabiegu, aby zmniejszyć narastanie obrzęku, zaleca się spanie z wyżej uniesioną głową (na 2 poduszkach).
Obrzęk, podbiegnięcia krwawe, zasinienie powiek są naturalną reakcją prawidłowo unaczynionej powieki. Pojawić się mogą w pierwszych dniach po zabiegu i ustępują samoistnie zwykłe w ciągu 10-14dni. W przypadku znacznego nasilenia zmian po zabiegu można zastosować preparaty uszczelniające naczynia, przyjmowane ogólnie (Rutinoscorbin, Troxerutin, Aescin) lub miejscowe (maść z heparyną, preparaty z Arnicą), nie smarując jednak bezpośrednio ran operacyjnych.
Ubranie noszone przez pacjenta po zabiegu powinno być wygodne, luźne najlepiej rozpinane z przodu (należy unikać ubrań zakładanych „przez głowę),
W pierwszych tygodniach po zabiegu należy stosować do oczu krople nawilżające typu „sztuczne łzy celem zmniejszenia uczucia pieczenia i swędzenia oczu” jak również wzmożonej wrażliwość na światło.
Przez tydzień po zabiegu należy unikać pochylania się oraz wykonywania wysiłku fizycznego (nie uprawiać sportu i intensywnych ćwiczeń fizycznych, powstrzymać się od aktywności seksualnych). Wzrost ciśnienia tętniczego krwi podczas wysiłku może spowodować powstanie lub nasilić zasinienia w obrębie powiek.
Przez okres trzech – czterech tygodni należy wstrzymać się od gorących kąpieli oraz korzystania z sauny i basenów. Należy również unikać przebywania w pomieszczeniach o zwiększonym zapyleniu.
W pierwszym tygodniu po operacji nie należy spożywać alkoholu.
Szwy skórne zdejmowanie są około 7 dni po zabiegu. W miejscu cięcia pozostaje zaczerwienienie skóry, organizuje się blizna, która wymaga regularnego natłuszczania oraz delikatnego masażu. Można w tym celu zastosować preparaty przyspieszające gojenie (np. żel silikonowy na blizny, preparat Silaurum, Cicaplast).
Soczewki kontaktowe można założyć po zdjęciu szwów, po około 5 -7 dniach po zabiegu.
Pierwszy makijaż można wykonać 7 -14 dni po zdjęciu szwów.
Należy chronić skórę twarzy przed słońcem/solarium przez cały okres gojenie do momentu zaniku blizn pooperacyjnych, zwykle jest to okres 2-3 miesięcy lecz czas ten jest zmienny osobniczo i zależny od stanu zdrowia, kondycji skóry oraz miejscowych warunków anatomicznych. W okresie tym wskazane jest używanie kremów z filtrem UV.
Zaleca się zaprzestanie palenia papierosów na okres co najmniej 2 m-cy przed operacją oraz podczas okresu gojenia ze względu na realną groźbę gorszego gojenia się ran oraz powstania martwicy skóry.